National Dialogue for Iran – Conference Summary (Day 2/روز دوم)

The National Dialogue for Iran brought together activists, policy experts, academics, and community leaders from across the globe for two full days of conversation in Washington, D.C. The conference explored justice and accountability, internet freedom, governance pathways, and the creation of a rights-based national dialogue. This page provides an overview of key panels and insights from both days.

فارسی در ادامه

Panel-by-panel analysis

8) Women, Human Rights, Dignity & National Dialogue

• Themes: Framing for national dialogue; protecting defenders; women and marginalized groups.

• Likely tensions: Weight of international tools (pressure/lobbying) vs. domestic civil-society capacity; prioritization within the human-rights docket.

• Common ground: Universal rights baseline; safety infrastructure for activists.

• Critiques:

  • Toward policymakers: Inconsistent rights strategy across capitals.

  • In-opposition / structural: Avoid factionalizing human rights.

9) Beyond Activism → Networked Community

• Themes: From episodic mobilization to durable networks (roles, process, shared calendars, pooled resources).

• Disagreements: Network governance (open vs. member-based), relationship to parties/coalitions; service vs. political action focus.

• Common ground: Interoperable communications; transparent decision rules; trust-building protocols.

• Critiques:

  • In-opposition: Tribalism, duplicated projects.

  • Cross-media/structural: Over-reliance on social media without organizational architecture.

10) Echoes of the Past

• Themes: Historical learning as compass; memory work; connecting justice with civic education.

• Disagreements: How far to generalize historical cases; narrative/education first vs. institution-design first.

• Common ground: History guards against forgetting and repeats.

• Critiques:

  • Structural: Beware simplistic analogies; scale civic education.

11) National Dialogue — Vision, Challenges, Pathways

• Themes: Definition and rules of fair play; inside–outside participation; conflict-management mechanisms.

• Disagreements (overlap with Day-1 Panel 6): How “big-tent” the dialogue should be; minimal common platform vs. tackling unsolved identity/regime-type debates now.

• Common ground: A four-point minimal platform (one country; equal citizenship; secularism; human-rights compliance); transparent process for disagreements.

• Critiques:

  • In-opposition: Personalization/labeling; premature zero-sum contests.

  • Toward policymakers: Geopolitics trumping rights undermines dialogue credibility.

12) Eyes of Freedom (Survivors)

• Themes: Survivor testimony; right to truth and justice; psychosocial support; evidence preservation.

• Disagreements: Balancing visibility with survivor safety/privacy; linking testimony to policy/legal follow-through.

• Common ground: Dignity of victims; no impunity; public memory.

• Critiques:

  • Toward the regime: Systemic violence (including eye injuries).

  • Structural (abroad): Need sustainable support & legal pathways.

Day-2 synthesis

• Core consensus: Rights-based dialogue + building networked capacity + institutionalizing memory/justice.

• Main tensions: External leverage vs. domestic empowerment; scope/governance of the network; how much of the “hard questions” to bring into the dialogue now.

• Immediate outputs: Minimal common platform; network architecture (roles, workflows, data); survivor-support/justice bundle; “history-for-civics” program.

تحلیل پنل‌ها (روز دوم)

پنل ۸) Human Rights, Dignity & National Dialogue

• محورها: کرامت انسانی به‌عنوان مبنای گفت‌وگوی ملی؛ آزادی‌های بنیادینِ زنان و گروه‌های به‌حاشیه‌رانده؛ پیوند دادخواهی با اعتماد اجتماعی.

• اختلاف‌های درون‌موضوعیِ محتمل: وزنِ «اقدام بین‌المللی» (تحریم/لابی) در برابر «توانمندسازی جامعهٔ مدنی»؛ اولویت‌گذاری میان «زندانیان سیاسی/شکنجه‌دیدگان» و سایر حوزه‌های حقوق بشری.

• اشتراک‌ها: حقوق‌بنیاد کردن گفت‌وگو، حمایت ساختاری از مدافعان حقوق بشر، امنیت فعالان داخل.

• نقدها (نوع/سویه):

  • معطوف به سیاست‌گذار خارجی: پراکندگی/ابهام در راهبردِ حقوق بشریِ دولت‌های غربی.

  • درون‌اپوزیسیون/ساختاری: خطر «جناحی‌شدنِ حقوق بشر» و تضعیف اجماع.

پنل ۹) Beyond Activism → Networked Community

• محورها: عبور از رویدادمحوری به «شبکهٔ پایدار» (پیوندِ حرفه‌ها، نسل‌ها، جغرافیاها)؛ استانداردهای همکاری/اعتمادسازی؛ جمع‌سپاری منابع.

• اختلاف‌ها: مدل حکمرانی شبکه (باز/عضو-محور)، نسبت با نهادهای حزبی/ائتلافی؛ تمرکز بر «خدمات» vs «کنش سیاسی» در شبکه.

• اشتراک‌ها: نیاز به زیرساخت ارتباطی، تقویم مشترک اقدام، و قواعد شفاف برای تصمیم‌گیری.

• نقدها:

  • درون‌اپوزیسیون: قبیله‌گرایی و پراکندگی ابتکارات.

  • فرارسانه‌ای: اتکای افراطی به شبکه‌های اجتماعی بدون معماری سازمانی.

پنل ۱۰) Echoes of the Past

• محورها: درس‌گیریِ نهادی از گذشته (موفقیت‌ها/ناکامی‌ها)، حافظهٔ جمعی به‌مثابه سرمایهٔ سیاسی، پیوند عدالت انتقالی با روایت تاریخی.

• اختلاف‌ها: میزان تعمیم‌پذیری تجارب تاریخی به امروز؛ تقدم «روایت‌سازی/آموزش» یا «طراحی‌ نهادیِ روزِ بعد».

• اشتراک‌ها: تاریخ به‌عنوان سپرِ ضدفراموشی و قطب‌نمای تصمیم.

• نقدها:

  • ساختاری: ساده‌سازی‌های خطرناک در الگوبرداری؛ فقدان برنامهٔ آموزشی عمومی دربارهٔ گذار.

پنل ۱۱) National Dialogue: Vision, Challenges, Pathways

• محورها: تعریف مشترک از «گفت‌وگوی ملی»، قواعدِ بازیِ عادلانه، نقشهٔ راه مشارکتیِ داخل/خارج.

• اختلاف‌ها (صریحِ روز اول هم بازتاب دارد): حدود گفت‌وگو با طیف‌های ناهمسو؛ «برنامهٔ حداقلیِ مشترک» vs ورود به موضوعات حل‌ناشدنی (نوع حکومت، تمرکززدایی).

• اشتراک‌ها: چارچوب حداقلی برای همکاری (کشور واحد، برابری شهروندی، سکولاریسم، انطباق با حقوق بشر) و سازوکار شفاف برای اختلاف‌ها.

• نقدها:

  • درون‌اپوزیسیون: شخصی‌سازی/برچسب‌زنی؛ رقابت‌های زودهنگام.

  • معطوف به سیاست‌گذار خارجی: ترجیح ژئوپولیتیک بر حقوق بشر، که گفت‌وگو را بی‌اعتبار می‌کند.

پنل ۱۲) Eyes of Freedom (Survivors)

• محورها: شهادت قربانیان (چشم‌گیری)، حق حقیقت و عدالت، حمایت روان‌اجتماعی، مستندسازی برای پیگرد آینده.

• اختلاف‌ها: توازن «آشکارسازی» با «حریم/امنیت» شاهدان؛ پیوند شهادت با سیاست‌گذاری (ملی/بین‌المللی).

• اشتراک‌ها: محوریت کرامت قربانی، ممنوعیت بی‌کیفرمانی، یادسپاری/حافظهٔ عمومی.

• نقدها:

  • معطوف به رژیم: سرکوب و نابیناسازی سیستماتیک.

  • ساختاری (خارج): کمبود سازوکارهای پایدار حمایت و پیگیری حقوقی.

جمع‌بندی روز دوم (چند خط مدیریتی)

• هستهٔ اجماع: گفت‌وگوی ملیِ «حقوق-محور» + تبدیل کنشگری به «شبکهٔ پایدار» + روایت/حقیقت برای عدالت.

• گسل‌های اصلی: وزن اقدام بین‌المللی vs توانمندسازی داخلی؛ مدل حکمرانی شبکه و نسبتش با سیاست حزبی؛ حدود موضوعات سختِ اختلاف (نوع حکومت/تمرکززدایی).

• خروجی‌های عملی فوری: منشور حداقلی همکاری، معماری شبکه (نقش‌ها/فرایند تصمیم/داده‌ها)، بستهٔ حمایت از شاهدان و مدافعان، و نقشهٔ آموزشی «تاریخِ گذار».